Magnetostymulacja systemem Viofor JPS posiada udokumentowane działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne, antyspastyczne, regeneracyjne, relaksacyjne oraz poprawiające krążenie krwi, dzięki czemu ma zastosowanie w bardzo wielu jednostkach chorobowych. Magnetostymulacja zalecana jest szczególnie przy bólach różnego pochodzenia, schorzeniach narządu ruchu, schorzeniach neurologicznych. Skutecznie stosowana w rehabilitacji pourazowej, pooparzeniowej i neurologicznej. Regularne stosowanie aparatu przynosi poprawę stanu zdrowia i złagodzenie licznych dolegliwości. Powoduje wzmocnienie systemu immunologicznego.
Viofor JPS System w leczeniu następujących schorzeń:
- choroba Parkinsona,
- dziecięce porażenie mózgowe,
- reumatoidalne zapalenia stawów,
- zesztywniające zapalenia stawów kręgosłupa,
- stwardnienie rozsiane,
- zespół jelita drażliwego,
- zapalenie trzustki,
- upośledzenie narządu ruchu w chorobach zwyrodnieniowych układu kostno-stawowego,
- upośledzenia narządu ruchu w chorobach neurologicznych,
- po udarach mózgowych,
- osteoporoza i osteopenia,
- zwyrodnienia stawów i kręgosłupa,
- powikłania narządowe cukrzycy,
- zespoły nerwicowe i depresyjne,
- stany po udarach mózgowych,
- przewodu pokarmowego,
- choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy,
- górnych dróg oddechowych,
- przewlekłe zapalenie zatok obocznych nosa,
- astma oskrzelowa.
Viofor JPS System w profilaktyce:
- przeciwdziała stresom dnia codziennego,
- działa uspokajająco i antydepresyjnie,
- ułatwia zasypianie i poprawia jakość snu,
- poprawia koncentrację uwagi,
- wspomaga odporność organizmu na infekcje,
- wpływa korzystnie na odnowę biologiczną.
Viofor dla sportowców:
- poprawia dotlenienie organizmu – lepsze wykorzystanie tlenu,
- przeciwdziała stresowi towarzyszącemu rywalizacji sportowej,
- sprzyja relaksacji (zwalnia częstość rytmu serca, zwalnia i pogłębia oddychanie),
- przyspiesza regenerację organizmu po wysiłku, łagodzi tzw. „zakwasy”,
- działa przeciwbólowo i przeciwobrzękowo (kontuzje sportowe),
- ułatwia regenerację tkanek uszkodzonych wskutek urazów mechanicznych (kontuzje sportowe).
Działanie magnetostymulacji:
- działanie przeciwbólowe:
- zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i układu kostno-stawowego kończyn górnych i dolnych,
- reumatoidalne zapalenie stawów,
- zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa,
- urazy stawów,
- reumatyzm pozastawowy tzw. Fibromyalgie,
- urazy tkanek miękkich,
- stany po naruszeniu ciągłości tkanek (w tym pooperacyjne),
- bóle migrenowe;
- działanie regeneracyjne:
- osteoporoza, zwłaszcza pomenopauzalna (dotyczy zarówno profilaktyki jak i leczenia),
- choroba Sudecka,
- stany po pęknięciach i złamaniach kości,
- stany po operacjach na układzie kostnym,
- stany po operacjach, w których dokonano zespoleń elementami metalowymi,
- stawy rzekome,
- stany po urazach z uszkodzeniem i bez uszkodzenia ciągłości skóry,
- oparzenia,
- blizny poparzeniowe,
- odleżyny;
- działanie poprawiające krążenie obwodowe:
- zaburzenia krążenia w kończynach: przy cukrzycy, miażdżycy, owrzodzeniach podudzi,
- przyspieszenie wchłaniania krwiaków,
- zmniejszenie obrzęku limfatycznego,
- działanie antyspastyczne,
- stany po udarach mózgowych
- schorzenia zwyrodnieniowe układu nerwowego, w których występuje spastyczność
- działanie relaksacyjne:
- nerwice,
- zaburzenia snu,
- profilaktyczne działanie uspokajające, mające na celu przeciwdziałanie stresom dnia codziennego,
- stres w powszechnie rozumianym tego słowa znaczeniu, a zwłaszcza po długotrwałym napięciu psychicznym,
- zaburzenia koncentracji uwagi;
- działanie zmniejszające deficyt i dług tlenowy poprzez wpływ na procesy:
- tlenowego oddychania tkankowego,
- beztlenowego oddychania tkankowego,
- działanie magnetostymulacji w stomatologii,
- leczenie zachowawcze zębów, np.: leczenie biologiczne miazgi, zapalenie miazgi, powikłania leczenia zgorzeli miazgi, zapaleń przyzębia okołowierzchołkowego, podrażnienie ozębnej,
- powikłania po leczeniu endodontycznym,
- leczenie chorób przyzębia (wspomaganie leczenia przeciwzapalnego, likwidacja bólu, regeneracja tkanek, likwidacja blizn pozabiegowych),
- choroby błony śluzowej jamy ustnej, choroby małych gruczołów ślinowych, zapalenie dziąseł,
- po zabiegach operacyjnych (24h) np.: po ekstrakcji zęba, po dłutowaniu, po resekcji wierzchołka korzenia, w implantoterapii,
- powikłania po zabiegach chirurgicznych (np. zakażony suchy zębodół),
- powikłania po znieczuleniu, uszkodzenie nerwu,
- wspomaganie leczenia ortodontycznego (w trakcie leczenia aparatami stałymi),
- wspomaganie leczenia protetycznego (po założeniu uzupełnień stałych).